28η Οκτωβρίου 2020
Η γιορτή για την εθνική μας επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940 ήταν λίγο διαφορετική από άλλες χρονιές και έγινε σε κάθε τάξη χωριστά...
- όπως επιβάλουν οι κανόνες υγείας για την προστασία από τον κοροναιό στα σχολεία.
Εμείς παρ' όλα αυτά φορέσαμε τα "καλά " μας και τιμήσαμε τη μέρα αυτή με τραγούδια, ποιήματα, ανάγνωση λογοτεχνικών κειμένων και μικρά σκετσάκια..
Οι μαθητές της Ε΄ τάξης στα πλαίσια του μαθήματος της Γλώσσας έγραψαν μαρτυρίες από παππούδες και προπαππούδες τους από χρόνια του πολέμου με τους Ιταλούς ή της Γερμανικής κατοχής. Από τα κείμενα που διαβάστηκαν φάνηκαν ο ηρωισμός και η αυτοθυσία για την πατρίδα, αλλά και η σκληρότητα και η απανθρωπιά κάποιων που εκμεταλλεύτηκαν εκείνες τις δύσκολες εποχές προς όφελός τους.
Τα παιδιά ζωγράφισαν για τον πόλεμο, και τη δυστυχία που προκαλεί και φύγαμε από το σχολείο κρατώντας το χάρτινο περιστεράκι της ειρήνης που κατασκευάσαμε.
Πότε και πουθενά πια πόλεμοι !!!
Θ. Γ. μαθητής Ε΄ τάξης 19/10/2020
"Ο παππούς μου ο Αγγελής στον πόλεμο του '40 ήταν 18 χρονών. Όταν πήγε στο μέτωπο τραυματίστηκε από σφαίρα στο πόδι με αποτέλεσμα να γυρίσει πίσω στην Αθήνα για νοσηλεία. Εκείνη την εποχή πέθανε και ο προπάππους μου, ο Αλέξανδρος, από πνευμονία. Επειδή ο παππούς Αγγελής είχε και τρεις αδελφές, δεν τον ξαναέστειλαν στην πρώτη γραμμή, αλλά συνέχισε να πολεμάει τους κατακτητές μεταφέροντας αντάρτες από περιοχή σε περιοχή, με το καΐκι της οικογένειάς του, ώσπου μια γερμανική καταδίωξη τον έπιασε. Η πρώτη τιμωρία του ήταν να του σπάσουν τα δάχτυλα των χεριών. Οι Γερμανοί κατακτητές πήραν την απόφαση να τον εκτελέσουν. Τελευταία στιγμή ένας Γερμανός αξιωματικός του έσωσε τη ζωή διότι ο παππούς ο Αγγελής στα νιάτα του ήταν ξανθός με γαλανά μάτια και έμοιαζε πολύ στον αδελφό του αξιωματικού, απ' ότι του είπε! Είμαι πολύ περήφανος και πολύ τυχερός που ο παππούς μου ο Αγγελής πολέμησε τους κατακτητές και έζησε για να μπορέσει να κάνει οικογένεια κι έτσι εγώ να μάθω από τον μπαμπά μου, αυτή την ιστορία."
Μ. Τ. μαθήτρια Ε΄ τάξης 19/10/2020
"Το 1940 στον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο οι Γερμανοί κυνηγούσαν τους Εβραίους. Μια οικογένεια Εβραίων που ζούσε στη Χαλκίδα για να γλιτώσει από τους Γερμανούς κατέφυγε στο χωριό της γιαγιάς μου στον Πάλιουρα. Οι Εβραίοι εκεί φιλοξενούνταν στο σπίτι ενός ντόπιου και μαζί τους είχαν πάρει πολλά καφάσια με λίρες και χρυσαφικά. Αργότερα έφτασαν Γερμανοί στον Πάλιουρα και έψαχναν για Εβραίους. Ένας καλός συγχωριανός πήγε τους Εβραίους στο βουνό για να τους σώσει. Όμως αυτός που φιλοξενούσε τους Εβραίους στο σπίτι του, ήθελε να πάρει τις λίρες τους και γι αυτό μαρτύρησε στους Γερμανούς την κρυψώνα των Εβραίων στο βουνό. Οι Γερμανοί βρήκαν την οικογένεια και την πήγαν στα Ψαχνά για να τη σκοτώσουν. Ενώ θα άφηναν ελεύθερη την οκτάχρονη κόρη τους, αυτή ήθελε να μείνει μαζί με τη μαμά της. Έτσι στο τέλος οι Γερμανοί σκότωσαν και τους τρεις."
Σ. Α. μαθήτρια Ε΄ τάξης 19/10/2020
"Την ιστορία αυτή μου την είπε ο μπαμπάς μου που την άκουσε από τον παππού μου για έναν αντάρτη στο χωριό που ήταν με άλλους στα βουνά και πως τον σκότωσαν οι Γερμανοί. Αυτός λοιπόν φυλούσε σκοπιά πάνω σ' ένα ψηλό δέντρο και αποφάσισε τότε να ξυριστεί. Καθώς ξυριζόταν κάποιοι Γερμανοί που περιπολούσαν στη θάλασσα με ένα πλοίο είδαν την αντανάκλαση του καθρέφτη στον ήλιο και με τα κιάλια τον εντόπισαν. Ένας ελεύθερος σκοπευτής τον πυροβόλησε και τον σκότωσε. Ο παππούς λέει ότι είναι αληθινή ιστορία αυτή."
